Wyprawa „Kolej na morze, kolej na góry” rozpoczęła się na długo wcześniej niż 30 lipca 2018, gdy ruszyliśmy we dwóch po wakacyjną przygodę. Można powiedzieć, że miała swój początek przynajmniej 15 lat wcześniej, kiedy na świat przyszedł mój syn, Krzysztof. Choć gdybym miał być bardziej skrupulatnym badaczem genu kolejowego, mógłbym cofnąć się do własnego dzieciństwa, czyli do roku 1972, w którym to ja się urodziłem. Wtedy królowały jeszcze – tak, tak – parowozy, prawdziwie szlachetne
Book Online
Blog
Maj 2018 – Barcelona znałem tylko z piosenki Bogdana Łazuki z Mundialu w 1982 „….uliczkę znam w Barcelonie, z uliczki tej wyskoczy Boniek ….” oraz lektury książki „Cień wiatru” jednego z moich ulubionych pisarzy Carlosa Ruiza Zafona. Moją ignorancję może jedynie tłumaczyć fakt, że od dziecka fascynowały mnie cywilizacje ludów obu Ameryk, a wszyscy znamy krwawą stronę hiszpańskich konkwistadorów. Do tego jeszcze ta hiszpańska corrida. Moja wizyta w Barcelonie z tych powodów nie była wymarzona,
Listopad 2017 – Od dość dawna tam podróżowałem, sposoby miałem różne, to palcem po mapie w atlasie, nad którym spędziłem pół dzieciństwa, to poprzez jedną z ulubionych książek „Władcę Pierścieni”, bo przecież Tolkien tam właśnie czerpał inspirację, to słuchając Bjork oraz północnych ciężkich klimatów, to oglądając kino islandzkie np utytułowane „Barany”, a ostatnio czytając dwie książki o tej magicznej, bardzo pierwotnej wyspie „Lawa, Owce i Lodowce” oraz „Rekin i Baran”. W końcu 21 listopada moja
Historia z brzydkim kaczątkiem rozpoczyna się w maju, podczas jednej z moich wycieczek rowerowych. Na krótki odpoczynek wybrałem pobliski staw. Myślałem, że będę tam zupełnie sam, ale przywitał mnie mały łabądek, który w asyście mamy właśnie gramolił się dzielnie na brzeg. Obserwuję jeziora i stawy w swojej okolicy od wielu już lat i dlatego zdziwiła mnie obecność tylko jednej puchatej kuleczki – zazwyczaj wykluwa się bowiem ptasim rodzicom 5-6 małych. Urok pisklaka był tak wielki,
27 października tego roku rozpoczął się zwyczajnie, jak każdy inny jesienny dzień – od szerokiego spojrzenia na świat przez okno na godzinę przez wschodem słońca. Okno tym razem nie znajdowało się w moim domu, ale w pięknym dworze moich przyjaciół w Radoniach niedaleko Grodziska Mazowieckiego. Tego dnia pierwsze promienie naszej gwiazdy miały rozświetlić świat punktualnie o 6.23. Po porannej kawie ruszyłem autem w poszukiwaniu interesującego światła i mgieł, które czynią świat magicznym… Kierowałem się w
Luty 2017 Białowieża – Podszedłem blisko, tak na wyciągnie ręki, mógłbym wziąć wiązkę trawy i go nakarmić z ręki, ale gdy podniósł kopyto, a ja nie poczułem się torreadorem, postanowiłem, że sobie pójdę trochę dalej.
Latem 2016 poziom wody na Bugu był najniższy od stu lat. Rzeka ujawniła wiele skarbów i śladów historii jak np wrak statku z okresu wojny polsko-rosyjskiej z lat 20-tych minionego wieku. Bug z niebezpiecznej rzeki stał łagodnym ciekiem i można było zażyć przygody z żeglowaniem. Na podwórku naszego wakacyjnego domu od zawsze stała wielka stara metalowa balia. Nagle zyskała nową funkcję i stała się dumnie nazywając statkiem rzecznym.
Podczas dzisiejszej wyprawy do lasu przeżyłem wyjątkową przygodę. Na skraju lasu spotkałem pięknego koziołka, który na mój widok odsunął się jedynie na dwa kroki. Potem, podpatrując co jakiś czas czy jestem, przystąpił do swoich codziennych ceremonii. Najpierw skubał trawę, potem ścierał poroże o drzewa, wyjadał młode liście, napił się wody w rowie, a czasem przykładał też głowę do drzew, jakby chłonął energię lasu. Nasze spotkanie trwało ok. 20 minut, a ja mogłem przesuwać się za